Γλώσσα και Έθνος...

Με την υπογραφή της «Συμφωνίας των Πρεσπών» πέραν των άλλων σοβαρών προβλημάτων σε βάρος της Ελλάδας έχει προκληθεί και μια ανιστόρητη προσέγγιση της ελληνικής γλώσσας. Υπόγραψαν οι κυβερνώντες κατ’ εντολή των Αμερικάνων και των Γερμανών ένα κείμενο με το οποίο παραχαράσσεται η ιστορική αλήθεια της Μακεδονικής γλώσσας και γεννιέται ένα νέο ζήτημα σε βάρος της Ελλάδας, της ιστορίας μας και της γλώσσας μας. Δέχτηκαν ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του τον χαρακτηρισμό της σλαβικής γλώσσας των Σκοπιανών ως «Μακεδονικών» και με την υπογραφή των Ελλήνων έδωσαν το δικαίωμα στους γειτόνους μας να διαμορφώνουν «εθνική συνείδηση» με βάση τη γλώσσα μας.
Οι κυβερνητικοί από άγνοια ή μάλλον από ιδεοληψία περηφανεύονται γιατί τάχα αυτή η συμφωνία εκφράζει το διεθνιστικό τους στίγμα για ειρηνική συνύπαρξη των λαών. Αλήθεια, τα άλλα ελληνικά κόμματα που διαφωνούν και το 80% του Ελληνικού λαού που αντιδρά δεν έχουν διάθεση φιλίας και ειρηνικής συνύπαρξης με τους γειτονικούς λαούς; Επιτέλους ας σταματήσουν να προκαλούν την ιστορική μας συνείδηση και τα δημοκρατικά μας αισθήματα. Η ιστορία δεν υποτάσσεται ούτε σε συγκυριακές σκοπιμότητες ούτε σε ιδεοληπτικές αγκυλώσεις.
Ας αντιληφθεί, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας και η συνοδεία του ότι γνωρίζει ο λαός τι ήταν η «Μακεδονική γλώσσα» και τι σημαίνει για την Ελλάδα η εκχώρηση αυτού του ιστορικού μας δικαιώματος. Έτσι για μια φορά ακόμη παραθέτω ορισμένες σκέψεις για τη γλώσσα μας με σκοπό και οι αναγνώστες να έχουν πληρέστερη ενημέρωση, αλλά και οι κυβερνώντες να ανησυχούν για τις όποιες αντιδράσεις των Ερινύων, εφόσον βέβαια η κομματική τους τυφλότητα υποχωρεί μπροστά στην εθνική συνείδηση.
Η γλώσσα αποτελεί ένα υπαρξιακό στοιχείο για τη φυσιογνωμία κάθε λαού και για την προσωπικότητα κάθε ατόμου. Όπως πολύ σοφά επισημαίνει μεγάλος γλωσσολόγος: «Η γλώσσα μου είναι ο κόσμος μου». Όλος ο σύγχρονος κόσμος μέσα από τον ελληνικό πολιτισμό έχει ακούσει για την ελληνική γλώσσα και θαυμάζει την ιστορική της παρουσία, αφού είναι η μόνη ευρωπαϊκή γλώσσα που μιλιέται για 4.000 χρόνια χωρίς διακοπή και γράφεται για 3.500 χρόνια.
Οι Σκοπιανοί πολιτικοί και επιστήμονες γνωρίζουν τι ρόλο διαδραματίζει η γλώσσα στο πλάσιμο εθνικής συνείδησης και γι’ αυτό πάλεψαν και πήραν την υπογραφή του Τσίπρα για Μακεδονική Γλώσσα. Γιατί πώς αλλιώς θα μπορούσε τώρα και στο μέλλον στην πανσπερμία των εθνικών ομάδων των Σκοπίων να διαμορφωθεί συνείδηση – ταυτότητα εθνική; Να μην ξεχνάμε ότι στο κρατίδιο αυτό συνυπάρχουν Σλάβοι, Αλβανοί, Τσιγγάνοι, Βλάχοι, Έλληνες και άλλες εθνότητες.
Ο Γλωσσολόγος κ. Μπαμπινιώτης σημειώνει: «Μέσα στη γλώσσα ενός λαού, μέσα στην κάθε λέξη και φράση απεικονίζονται στοιχεία από την ιστορία, τη σκέψη, τη νοοτροπία, την καλλιέργεια και τον πολιτισμό του». Ερώτημα: Αυτή η «Μακεδονική των Σκοπίων» ποια σχέση έχει με την ιστορία και τον πολιτισμό του Μακεδονικού Έθνους; Μήπως ο Αριστοτέλης δίδασκε στον Αλέξανδρο ως δάσκαλος σε άλλη γλώσσα και όχι στην ελληνική; Ο Ευριπίδης, διωγμένος από την Αθήνα για τις νεωτεριστικές ιδέες, είχε εγκατασταθεί στην Πέλλα κοντά στον βασιλιά των Μακεδόνων Αρχέλαο και έγραφε τραγωδίες, όπως τις Βάκχες. Η παράσταση αυτών των τραγωδιών στην Πέλλα δε γινόταν στην ελληνική γλώσσα;
Και μια ακόμα υπόμνηση από την ιστορία: Οι βασιλιάδες της αρχαίας Μακεδονίας λόγω της κοινής γλώσσας και όχι λόγω του ίδιου πολιτεύματος συνδέονταν με τους νότιους Έλληνες. Αυτή η ομογλωσσία τους οδήγησε να κηρύξουν επίσημη γλώσσα του κράτους τους την αττική διάλεκτο και να αναλάβουν την πολιτική ηγεσία των ελληνικών πόλεων στην πανελλήνια εκστρατεία κατά των Περσών.
Άρα η ελληνική κυβέρνηση διέπραξε μέγα εθνικό έγκλημα και με την υπογραφή της παρέδωσε στους Σκοπιανούς μέρος της ιστορίας μας. Αλλά, όπως βλέπουμε, μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνεργάτες του να υπογράψουν, όμως ο ελληνικός λαός δεν υπογράφει και δεν πρόκειται να συμβιβαστεί ποτέ. Οι πολίτες απαιτούν σεβασμό στην ιστορία μας γιατί γνωρίζουν αυτό που έχει πει ο Γλωσσολόγος Saussure: «Έθνος είναι η γλώσσα».
ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ