Ο προοδευτικός πόλος των… ατάκτων!

l Ο Τσίπρας και οι συνοδοιπόροι του μας έχουν ζαλίσει το τελευταίο χρονικό διάστημα με το σύνθημα της προοδευτικότητας και της συγκρότησης του αριστερού σοσιαλδημοκρατικού πόλου. Διατυμπανίζουν ότι τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε πολιτικά και να αντισταθούμε στον ευρωπαϊκό φιλελευθερισμό. Άποψή μου είναι ότι ή μας υποτιμάνε ή οι ίδιοι βρίσκονται σε χαώδη πολιτική σκέψη. Και πράγματι κάθε λογικός πολίτης αναρωτιέται τι σημαίνει «προοδευτικότητα» και ποια σχέση έχουν μ’ αυτή την ένοια οι κυβερνώντες. Μπορεί η τωρινή τους τακτική να δείχνει μια σημαντική θεατρική ικανότητα, αλλά πολιτικά προκαλούν στην κοινωνία και γέλιο και οργή μαζί.
Βλέπουν οι κυβερνητικοί να πλησιάζει το τέλος τους και τρομάζουν, γιατί είχαν πιστέψει ότι θα είναι παντοτινά δεμένοι στην καρέκλα της εξουσίας και ότι ο λαός θα αρέσκεται σε παραμύθια και μεγαλοστομίες. Είχαν υποτιμήσει το πολιτικό αισθητήριο του κόσμου και είχαν πάρει φόρα όλα τα προβλήματα κοινωνικά, οικονομικά και εθνικά να τα εντάξουν στις ιδεοληψίες και στις αυταπάτες τους. Τώρα ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουν τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει ο λαός συνολικά σε τομείς που αφορούν και την ατομική ζωή αλλά και την εθνική μας συνείδηση.
Γι’ αυτό μπροστά στα τείχη των αδιεξόδων τους ανακάλυψαν το σύνθημα «της προοδευτικότητας» και του αριστερού μετώπου. Αλλά είναι πολύ αργά και οι φύλακες έχουν γνώση. Φαίνεται ότι ζούνε με ιδεοληπτικά σύνδρομα του παρελθόντος, τότε που η ιδεολογία τους εκφραζόταν με το κυρίαρχο σύνθημα «Αμερικάνοι φονιάδες των λαών» ή με τις καταλήψεις των σχολείων.
Οι κυβερνητικοί ξεχνάνε ότι κυβερνάνε για τέσσερα χρόνια με συγκεκριμένα πρόσωπα και με χειροπιαστά αποτελέσματα. Αν το κυβερνητικό έργο το κρίνουν προοδευτικό και τα πρόσωπα που διαχειρίζονται την κυβερνητική εξουσία τα θεωρούν «προοδευτικά», τότε έχουμε να κάνουμε με πολιτικό παραλογισμό πρωτόγνωρο και κωμικό. Εκτός κι αν η πλειοψηφία της κοινωνίας βρίσκεται σε κατάσταση ύπνωσης και παραλογίζεται.
Να είναι βέβαιοι οι κυβερνητικοί ότι ο κόσμος έχει αντιληφθεί ποιοι τον κυβερνάνε και είναι έτοιμος να τους δώσει μήλο αντί για κάλεσμα, ή μάλλον πόρτα αντί για κέρασμα. Σε λίγο ο καθένας θα περάσει από το ταμείο της λαϊκής απόφασης και θα λάβει το αντίτιμο της προσφοράς του.
Αλλά επιτέλους, γιατί μας παραμυθιάζουν με την επίκληση της «προοδευτικότητας»; Στην εποχή μας, τουλάχιστον στον ευρωπαϊκό χώρο, η προοδευτικότητα σημαίνει παράταξη μεταρρυθμίσεων, με βάρος στην κοινωνική ανασυγκρότηση, με ενδιαφέρον για το ήθος των προσώπων και το ύφος της εξουσίας, με σεβασμό στον πολιτικό πολιτισμό και για παραγωγή πλούτου με στόχο την οικονομική στήριξη όλων των στρωμάτων στη βάση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Και σίγουρα «προοδευτικότητα» δεν σημαίνει εθνομηδενισμός, απόλυτος λαϊκισμός, καταστροφή θεσμών, εκχώρηση εθνικών δικαιωμάτων, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και απόλυτη υποταγή στον Τραμπ και την Μέρκελ.
Και κάτι ακόμη: Είναι προοδευτική πολιτική να επιλέγεις για Υπουργούς τον Βαρουφάκη, τον Καμμένο, τον Κουίκ και την Παπακώστα; Ή μήπως ενισχύεται η προοδευτικότητα ενός κόμματος όταν υπουργοποιεί τυχοδιώκτες πολιτικούς άλλων κομμάτων, οι οποίοι μέχρι χθες αποκαλούσαν τον Πρωθυπουργό «τυχοδιώκτη», «ψεύτη» και «απατεώνα»;
Επιτέλους, ας σταματήσουν οι Συριζαίοι να προκαλούν τον δημοκρατικό κόσμο με τα λαϊκίστικα πυροτεχνήματα και ας κοιτάξουν πώς θα αποχωρήσουν ειρηνικά και ομαλά. Ο λαός ταλαιπωρείται από μεγάλα προβλήματα εξαιτίας της ανεπάρκειας των κυβερνώντων και δεν έχει αντοχές σε πολιτικάντικες προκλήσεις. Ο Τσίπρας ας σπαταλά το χρόνο του και την επιμονή του να διαδίδει πόσο καλός είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και τι συμφορά θα ήταν τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Βέβαια ο λαός γνωρίζει και τον ρόλο του ανωτάτου άρχοντα και πού φοιτούν τα παιδιά των «εχθρών» της ιδιωτικής παιδείας.

Υ.Γ.: Και να γνωρίζει ο κ. Τσίπρας ότι οι άτακτοι στρατοί πάντα διαλύονται και παραδίνονται αμαχητί.
ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ