Οι περιπέτειες ενός οικοπέδου όπου ήταν να χτιστεί ναός!..  

on .

Γράφει ο ΣΠΥΡΟΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ, Φιλόλογος - Συγγραφέας

 

Συμπολίτες μας σχολίαζαν, τις προάλλες, εγκύκλιο της Μητρόπολης Ιωαννίνων, η οποία στάλθηκε σε όλους τους ιερείς της δικαιοδοσίας της και διαβάστηκε σε όλες τις εκκλησίες. Με την εγκύκλιο αυτή η Μητρόπολη ευχαριστούσε θερμά «τον εκλαμπρότατο δήμαρχο Ιωαννίνων» -μεταφέρω το χαρακτηρισμό, όπως τον άκουσα κατά το σχολιασμό της εγκυκλίου- και το Δημοτικό Συμβούλιο για την ευγενή καλοσύνη να παραχωρήσουν στη Μητρόπολη οικόπεδο του Δήμου, προκειμένου να ανεγερθείσ’ αυτό Ναός προς τιμήν του συμπατριώτη μας μοναχού του Αγίου Όρους, ο οποίος πρόσφατα ανακηρύχτηκε Άγιος της Εκκλησίας.

Αυτός ο σχολιασμός του εν λόγω περιστατικού έφερε συνειρμικά στο μυαλό μου τις περιπέτειες ενός άλλου οικοπέδου της πόλης μας, που, ενώ προοριζόταν να χτιστεί σ’ αυτό Ναός προς τιμήν κάποιων άλλων Αγίων, τελικά ο επόμενος μητροπολίτης έκρινε σκόπιμο -κατά τη συνήθη τακτική του- αντί του Ναού, να ανεγείρει σε αυτό το οικόπεδο πολυκατοικία. Και εξηγούμαι:
Το έτος 1930 έγιναν στην πόλη μας, όπως έγιναν και σε ολόκληρη την Ελλάδα, εκδηλώσεις για την επέτειο της εκατονταετηρίδας από την επίσημη ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας της χώρας μας, το 1830.
Πρόεδρος της Επιτροπής εκδηλώσεων, ως συνήθως, ο μητροπολίτης Ιωαννίνων Σπυρίδων και Γενικός Γραμματέας ο Γυμνασιάρχης Χρίστος Σούλης. Το Πρόγραμμα των εκδηλώσεων ήταν πλουσιότατο, η δε Επιτροπή Εορτασμού αποφάσισε να ανεγείρει «Ιερόν Ναόν προς τιμήν των Νεομαρτύρων Ηπείρου Αγίου Σπυρίδωνος και Κοσμά του Αιτωλού», εξασφάλισε μάλιστα και το κατάλληλο οικόπεδο. Αφου εξασφαλίστηκαν τα ανάλογα χρήματα για την ανέγερση του Ναού, την Κυριακή της Ορθοδοξίας, το Μάρτιο του 1973, μετά τη Θεία Λειτουργία τέθηκε από τον τότε μητροπολίτη Ιωαννίνων Σεραφείμ, παρουσία πλήθους κόσμου, ο θεμέλιος λίθος, όπως αποδεικνύεται από φωτογραφία που πάρθηκε την ημέρα της θεμελίωσης.
Σε λίγο ο Σεραφείμ, υπό τις γνωστές συνθήκες, έγινε Αρχιεπίσκοπος και μητροπολίτης Ιωαννίνων, υπό τις επίσης πολύ γνωστές συνθήκες και περιπέτειες έγινε ο Θεόκλητος Σετάκης, γνωστός, όπως είπαμε, για την αδυναμία του στις πολυκατοικίες. Χωρίς να σεβαστεί τίποτε από όσα προηγήθηκαν από το 1930 και χωρίς να υπολογίσει κανέναν, στη θέση που επρόκειτο να ανεγερθεί ο Ναός ύψωσε επικερδή πολυκατοικία.
Η προκλητική και ασεβής αυτή ενέργεια του Θεόκλητου Σετάκη προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων από τους περίοικους, η δε τοπική εφημερίδα «Πρωινά Νέα» με πρωτοσέλιδο -κύριο- άρθρο της (21-05-2003) και σχετικές φωτογραφίες της θεμελίωσης του Ναού και της πολυκατοικίας καταγγέλλει:
«Αντί του Ιερού Ναού του μακαριστού Σεραφείμ
στην Κιάφα, σηκώνουν μεγαθήρια.
Θ Ε Ο Μ Π Α Ι Χ Τ Ε Σ
όσοι συνήργησαν στο ανοσιούργημα».
Αυτό ήταν ένα από τα «ανοσιουργήματα» του μητροπολίτη Ιωαννίνων Θεόκλητου Σετάκη, το οποίο πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγήν για το νέο οικόπεδο που πρόσφερε ο Δήμος. Διαπράχτηκαν, σε βάρος των Ευεργετών, σε βάρος της πόλης και σε βάρος του Γιαννιώτικου Λαού και άλλα «ανοσιουργήματα» που έχουν καταγγελθεί δημόσια, όπως ήταν η εμπορία των μετοχών των Ευεργετών μας, οι αλόγιστες και ανεξέλεγκτες ανακεφαλαιοποιήσεις που οδήγησαν στην εξαφάνιση των μετοχών, η αντισυνταγματική και ανίερη χρησιμοποίηση - υποκλοπή των εσόδων από την υπεραξία των μετοχών των Κληροδοτημάτων για τη δημιουργία περιουσιών τις οποίες, στη συνέχεια εμφάνιζε ως περιουσίες των Αγαθοεργών, όπως εξακολουθεί να τις εμφανίζει και ο σημερινός μητροπολίτης στην περιβόητη επιστολή του προς το Δήμο, η πώληση οικοπέδου που αγοράστηκε από τους αδελφούς Μαρούτση για να χτιστεί σ’ αυτό και «να λειτουργήσει εις το διηνεκές σχολείο των Ελλήνων Χριστιανών», οι «χαριστικές δωρεές», μέρους από τις αυλές των σχολείων σε ημετέρους, ο ασφυκτικός κατακλυσμός των αυλών των σχολείων (Καπλανείου και Παλαιάς Ζωσιμαίας) από άκομψα οικοδομήματα στο βωμό του κέρδους και σε βάρος της υγείας των μαθητών, η απόπειρα μετατροπής της οικίας του ποιητή Ιωάννη Βηλαρά σε πολυκατοικία, ενώ η δωρεά προέβλεπε να λειτουργήσει σ’ αυτήν «Οίκος Σπουδαστών».
Κορύφωμα όλων αυτών των «ανοσιουργημάτων» (και άλλων που περιμένουν να αποκαλυφθούν, με εξονυχιστικό έλεγχο, αν και όταν κάποτε αξιωθεί και τούτος ο δύσμοιρος τόπος να αποκτήσει ευνομούμενο Κράτος, απαλλαγμένο από το σφιχτό εναγκαλισμό, στα πλαίσια απαράδεκτης διαπλοκής της πολιτικής και εκκλησιαστικής ηγεσίας), υπήρξε η σύναψη του υπέρογκου δανείου, των 11.500.000 ευρώ, που έγινε κατά παράβαση κάθε συνταγματικής και ηθικής τάξης, με ευθύνη όχι μόνο της διορισμένης από το μητροπολίτη Έφοροεπιτροπείας, αλλά της διοίκησης της Εθνικής Τράπεζας και επίσης της Εποπτεύουσας και -υποτίθεται- Ελέγχουσας Αρχής που είναι το Υπουργείο Παιδείας και το οποίο δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν ακόμα και αυτές οι περιουσίες των Ευεργετών μας, τις οποίες δημιούργησαν με το μόχθο, με τις στερήσεις και τις θυσίες μιας ολόκληρης ζωής.
Και όλα αυτά διαπράττονταν, χωρίς να δίνουν λόγο σε κανένα και χωρίς τα καταγγελλόμενα να συγκινούν κανένα και πρώτα από όλους το Δήμο Ιωαννιτών πού είναι ο κατ’ εξοχήν υπεύθυνος ως συνταγματικά αρμόδιος αποδέκτης των περιουσιών των Ευεργετών μας και ο κύριος υπεύθυνος για την ανοχή που έδειξε -και εξακολουθεί και σήμερα να δείχνει- σε τέτοιου είδους «ανοσιουργήματα».