Οι καλλιεργητές και τα ζιζάνια...

Διαβάζοντας άρθρα και αναλύσεις σχετικά με τις διάφορες αναρχικές οργανώσεις, αλλά και πρόσφατα την προκλητική κραυγή βουλευτού της Χρυσής Αυγής προς τις ένοπλες δυνάμεις να προβούν σε πραξικόπημα, όπου συχνά χαρακτηρίζονται ζιζάνια ή «λουλούδια», αισθάνθηκα την ανάγκη, ως γεωπόνος, να δώσω ορισμένες διευκρινίσεις.
Με τον όρο ζιζάνια εννοούμε κάθε χόρτο ακόμα και λουλούδι, ξένο προς την καλλιέργεια, που φυτρώνει στο καλλιεργημένο και σπαρμένο με επιθυμητά φυτά έδαφος. Προς τούτο, ο γεωπόνος παρέχει, με εκλαϊκευμένο τρόπο, όλες τις οδηγίες στον καλλιεργητή ώστε να αποφύγει την ανάπτυξη ζιζανίων στο χωράφι του.
Έτσι ο καλός γεωργός θα εφαρμόσει τις οδηγίες του γεωπόνου, θα προλάβει και θα εμποδίσει την ανάπτυξη των ζιζανίων προτού αυτά αναπτύξουν βαθύ ριζικό σύστημα (π.χ. η αγριάδα), γιατί τότε η καταπολέμησή τους γίνεται και δύσκολη και αναποτελεσματική με ό,τι δυσμενές αυτό συνεπάγεται. Αντιθέτως, στο χωράφι του γεωργού που αγνοεί τις καλλιεργητικές φροντίδες θα φυτρώσουν πάσης φύσεως ζιζάνια που δυστυχώς θα καταστρέψουν την καλλιέργειά του και θα τον οδηγήσουν αβίαστα σε πτώχευση με δική του υπαιτιότητα.
Ο καταστατικός χάρτης της χώρας είναι όπως λένε οι συνταγματολόγοι το Σύνταγμα. Είναι ιερό χρέος όλων να συμμορφώνονται με τις αρχές και τους κανόνες του, να το σέβονται και να το προστατεύουν. Τι τιμωρίες προβλέπουν οι νόμοι μας σε αυτούς που το παραβιάζουν, το καταστρατηγούν και θέλουν να ανατρέψουν το συνταγματικό καθεστώς της χώρας είτε με βίαιες δράσεις (ιδέ πρόκληση Μπαρμπαρούση) είτε με φασιστικά ή άλλα αντιδημοκρατικά συνθήματα, είτε με δικτατορίες των συνταγματαρχών ή του λαϊκού προλεταριάτου, είτε με ένοπλη επαναστατική δράση, είτε, τέλος, με την κυκλοφορία επαναστατικών - εμπρηστικών προκηρύξεων ή φυλλαδίων, που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στις ψυχές των νεολαίων μας;
Όταν μέσα στον Ναό της Δημοκρατίας αλληλοκαταγγέλλονται οι κομματικές παρατάξεις ότι όταν γίνονται κυβερνήσεις παραβιάζουν κατάφωρα το Σύνταγμα γιατί κόπτονται για την προστασία του αντί να ομολογήσουν ότι είναι οι ηθικοί αυτουργοί που για αναρίθμητους λόγους (άγνοια, ανικανότητα, δειλία, σκοπιμότητα, αδιαφορία κ.ά.) μεταβάλλονται σε σπορείς των «ζιζανίων και των λουλουδιών;».
Οι ευθύνες σας, κ. βουλευτές, για την επικίνδυνη ανάπτυξή τους με τη χαλαρότητα που σας διακρίνει κλονίζουν τους θεσμούς και τη δημοκρατία μας. Και μην ξεχνάτε ότι: «Τα ζιζάνια φυτρώνουν στο χωράφι του γεωργού που δεν εφαρμόζει τις σωστές καλλιεργητικές φροντίδες για να προλάβει την ανάπτυξή τους»...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΚΑΤΣΟΥΛΗΣ, Ομότ. Καθηγητή Γεωπονικού Παν/μίου Αθηνών